„Nie zamykajmy serc zbawienia nadszedł czas gdy Chrystus puka w drzwi może ostatni raz”.
„Wierzę w Kościół Chrystusowy” – myśl przewodnia tegorocznego roku duszpasterskiego. Kościół jeden, święty i apostolski. Kościół jest święty. Czy to nie przesada pytają niektórzy. Tyle grzechu w Kościele. Ale Kościół jest święty, bo ma pełno środków świętości.
Papież Pius XII powiedział kiedyś, że największym grzechem współczesnego świata jest utrata poczucia grzechu. Kiedyś jeden z mężczyzn komentował ogłoszenia proboszcza o terminach spowiedzi wielkanocnej. Po co ja mam się spowiadać, przecież nie zabiłem, nie podpaliłem. Z czego mam się spowiadać? A to, że mam słabość w sercu, że jest w nim za mało dobra? Jeśli mówimy , że nie mamy grzechu to samych siebie oszukujemy (1 J, 1,8-10). Drugi krok to droga do konfesjonału. W Katechizm Kościoła Katolickiego mówi o sakramencie pokuty używając pięciu określeń -sakrament nawrócenia, pokuty, spowiedzi, przebaczenia i pojednania. Musimy sobie przypomnieć co to jest grzech. To świadome i dobrowolne dokonanie zła w ważnej sprawie. Musimy też przypominać sobie warunki dobrej spowiedzi, bo one nie są tylko dla dzieci przygotowujących się do komunii.
5 warunków dobrej spowiedzi to:
- Rachunek sumienia
- Żal za grzechy
- Szczera spowiedź
- Mocne postanowienie poprawy
- Zadośćuczynienie Bogu i ludziom
Sakrament nawrócenia – mam się odwrócić od grzechu. Popełniałem grzech, ale muszę pamiętać, że kiedy odwracam się od grzechu to muszę się odwrócić w jakąś. Jeśli nie znajdziemy Boga to szatan to wykorzysta. Zrywam z nałogiem, ale musze się zwrócić w stronę Jezusa Chrystusa.
Sakrament pokuty – wynagrodzenie, które musimy uczynić. Jeśli ukradliśmy, to musimy oddać. Jeśli obmawiamy, to musimy oddać dobrym słowem. Jeśli tego nie uczynimy to grzech wejdzie nam w krew. Mamy naprawić to, co zepsuliśmy grzechem. Pokuta zadana przez kapłana – to najczęściej modlitwa. Jeśli ten grzech coś pomniejszył to muszę to naprawić.
Sakrament spowiedź – wyznaję grzechy. Przypominam, że ja mówię swoje grzechy, nie innych. Nie idę do konfesjonału się chwalić, czy żeby się żalić. Idę by mówić swoje grzechy, które ja popełniłem. To moja wina, nie sąsiada, nie córki, teściowej, ale moja wina, moje grzechy. Uczy to postawy pokory, zrozumienia. Jeśli jesteśmy za kogoś odpowiedzialni pomagamy zrozumieć komuś grzech. Ale w spowiedzi mówimy tylko swoje grzechy.
Sakrament przebaczenia. Kardynał Wyszyński powiedział – przebacz, a zaznasz spokoju. Formuła rozgrzeszenia kiedy kapłan udziela nam rozgrzeszenia mówi: Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła.
Sakrament pojednania – jednam się z Bogiem, Kościołem. Często nasze relacje są różne, ale czy ja mogę iść do spowiedzi kiedy ktoś nie chce ze mą rozmawiać? Nie możesz mieć nienawiści, chęci zemsty i nie możesz życzyć zła. Jeśli to jest w sercu to nie będzie pojednania.
Kiedyś zapytano mędrca Talesa, aby wymienił dwie rzeczy – najłatwiejszą i najtrudniejszą. Najłatwiejsza to sponiewierać drugiego człowieka, a najtrudniejsze nawrócić siebie.
Oby sakrament pokuty był dla nas prowadzeniem na zmartwychwstanie życia.
Jutro – 23.03.2023 r.
Dzień Eucharystii i modlitwy o powołania
7.30 – Spowiedź Św. i Różaniec w intencji powołań
8.00 – Msza Św. z kazaniem misyjnym
17.30 – Spowiedź Św. i Różaniec w intencji powołań
18.00 – Msza Św. z kazaniem misyjnym
Po wieczornej Mszy św. – nabożeństwo dziękczynne za dar Eucharystii zakończone procesją wokół kościoła.
21.00 – 24.00 – „Noc Nikodema” – Adoracja Najświętszego Sakramentu; okazja do spowiedzi świętej.