Wyznajesz ciągle te same grzechy, obiecujesz poprawę. Mówisz teraz to już naprawdę się zmienię i obiecujesz sobie często złote góry w sercu. Im bardziej chcesz zmiany tym bardziej nieraz upadasz. Na szczęście możesz jak Zacheusz spotkać Jezusa, który wydobywa z Ciebie dobro. Zacheusza inni osądzili, potępili, pewnie by klaskali Jezusowi gdyby powiedział o nim: „Patrzcie na tego złodzieja”! Jednak nawet jak nie ma szansy na zmianę i poprawę to do akcji wkracza sam Jezus. I mówi do mnie i do Ciebie: wierzę Ci, jeszcze zrobimy coś razem z pomocą mojej łaski. Bądź cierpliwy. Dwie myśli do rozważania:
1. Czy koniecznie muszę obiecać duchową rewolucję w sercu. Czy nie warto z pokorą podejść i mówić: „Tak jestem słaby, spowiedź niekoniecznie mnie od razu uodporni na zło jak szczepionka”.
2. Czy pamiętam, że Jezus patrzy na mnie grzesznika z miłością. A może chce uciec przed tym miłującym spojrzeniem Pana i unikam spowiedzi?