Każdego dnia, kiedy podnoszę Hostię w moich rękach “Słowo staje się Ciałem”. Ciałem samego Boga, którym mogę nakarmić przychodzących na niedzielną Eucharystię. Cieszę się, kiedy pozłacana puszka z Komunią Św. staje się pusta. Lubię ten moment, gdy czuje zmęczenie i zdrętwienie dłoni udzielającej dłuższy czas Najświętszego Sakramentu. To znak, że są owce spragnione Pokarmu danego przez samego Dobrego Pasterza. W chwili kiedy patrzę na Ten Pokarm widzę tego samego Jezusa, który kiedyś leżał w stajence na sianku. Ja ks. Michał Przybylski głęboko wierzę, że Nasz Pan jest tu obecny. Jaka to nieopisana wielkość Boga, który uniża się do tego stopnia, że najpierw ukrywa się w ciele Bożej Dzieciny, a później w małym kawałku chleba pokazuje się na ołtarzach świata. Jezu dziękuje Ci za to, że mogę codziennie sprawować Eucharystię. Bądź uwielbiony za to, że mi zaufałeś i mnie wybrałeś do tej niezwykle ważnej posługi.
Wdzięczny za Dar Eucharystii i Kapłaństwa
ks. Michał