Msza wieczorna w Wielki Czwartek jest początkiem okresu Triduum Paschalnego i zawiera wiele symboli, które nie występują w czasie innych liturgii.
1. Wyciszenie dzwonów i dzwonków w czasie mszy – podczas pieśni “Chwała na wysokości Bogu” zabrzmiały wszystkie dzwony w Kościele, które od tej pory zostaną wyciszone aż do pieśni “Chwała” w czasie Mszy Wigilii Paschalnej. Dzwonki używane w czasie przeistoczenia zostają zamienione na kołatki, o głuchym i mniej przyjemnym brzmieniu. Kościół wycisza się i poważnieje, ponieważ wie, że Chrystus zostaje zdradzony i uwięziony.
2. Obmycie nóg – zwany także “mandatum”, przypomina o geście Jezusa, który wykonał wobec Apostołów. Symbol jest bardzo czytelny i wskazuje na uniżenie Jezusa wobec człowieka i bycie sługą.
3. Przeniesienie Najświętszego Sakramentu do ciemnicy – po Komunii świętej następuje przeniesienie Pana Jezusa do przygotowanego przedtem tabernakulum znajdującego się w miejscu zwanym Ciemnicą. To symbol uwięzienia Jezusa w nocy przed męką. Przy ciemnicy do późnych godzin wieczornych trwa adoracja Najświętszego Sakramentu.
4. Zdjęcie z ołtarza świec, obrusu, mszału i krzyża – gest ten symbolizuje zakończenie wieczerzy, ale także odarcie Jezusa z szat i pozostawienie Go w samotności, ponieważ ołtarz jest symbolem Chrystusa i Jego ofiary. Aż do Mszy Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje pusty.
5. Otwarcie tabernakulum i pozostawienie go pustym – wyraźny znak, że Jezus nie przebywa już w tym miejscu, ale cierpi zamknięty w Ciemnicy i oczekuje na wyrok. Nie musimy wtedy przyklękać, kiedy obok niego przechodzimy.